Sądzę, że najlepsza seria ostatniej dekady z hakiem i jedna z najlepszych serii Transformers w ogóle zasłużyła na swój osobny temat. Emitowana w latach 2010-2013 kreskówka już od samego początku zyskała sobie przychylność fanów na całym świecie - śmierć Cliffjumpera w pierwszym epizodzie obiecywała mroczniejszy i poważniejszy ton całej serii. Z perspektywy czasu można powiedzieć, że spełniła ona w pełni oczekiwania fanów, nawet jeśli z małymi potknięciami.
Była to naprawdę seria godna marki. Pod względami technicznymi wszystko fajnie zagrało. Animacja momentami, szczególnie w trzecim sezonie zapierała dech w piersiach. Muzyka i szeroko pojęty dźwięk były na wysokim poziomie - odgłosy transformacji i blastery brzmiały naprawdę przyjemnie. Soundtrack nie miał może bardzo charakterystycznych poszczególnych tracków, ale częsty podniosły ton muzyki świetnie komponował się z wydarzeniami na ekranie i dodawał do epickości całego spektaklu. Najbardziej w pamięć zapadła mi nuta z intra, która, gdy słucha się jej teraz, parę lat po zakończeniu serii sprawia, że odżywiają dobre wspomnienia. Aktorzy głosowi spisali się bardzo dobrze, ze świetnymi jak zawsze Peterem Cullenem i Frankiem Welkerem na czele.
Najmocniejszym elementem serii obok fabuły, która choć była niezbyt skomplikowana to potrafiła zaskoczyć i przede wszystkim kleiła się, były zdecydowanie postacie. KAŻDY Autobot i Decepticon miał swoją ciekawą osobowość, przekonania i historie. Do tego charakter większości postaci zmieniał się i rozwijała w trakcie postępu fabuły. Nie umiem nawet powiedzieć, którą postać wspominam najlepiej - oryginalna kreacja Soundwave jako milczącego oficera komunikacji bez twarzy chyba najbardziej zapadła mi w pamięć. Ale tak naprawdę każdy miał swoje 5 minut i każdego dało się polubić. Ludzie nie byli wcale irytujący, w zamyśle miała to być kreskówka dla dzieci i wiadomo, że takie postacie musiały się pojawić. Ich przygody były w najlepszym wypadku interesujące, a w najgorszym w pełni znośne.
Oczywiście seria miała swoje bolączki, jak Autoboty mielące multum bezimiennych Decepticonów, które nie stanowiły żadnego zagrożenia albo oklepany schemat oparty na walce o kolejne artefakty, ale potrafiła to dobrze sprzedać. Zdecydowanie było więcej dobrego niż złego. Dla mnie, osoby która urodziła się długo po G1 i trochę krócej po Beast Wars jest to to najlepsza seria Transformers, jaką oglądałem. Wiem, że ogólnie może nią nie być, ale z nowszych serii jest na pewno najlepsza. Tym bardziej żałuję, że jej kontynuacja tak daleko odbiegła klimatem i stylem od poprzednika. Cieszę się jednak, że został fajne wspomnienia, jak oczekiwanie w każdą sobotę/niedzielę (nie pamiętam do końca) na nowy odcinek na YT, albo gdy wstałem o 3 w nocy i na jakimś livestram oglądałem finał 3 sezonu.
Dobrą wiadomością jest też to, że seria za szybko się nie starzeje - animacja stała na wysokim poziomie i myślę, że nie odrzuci w przyszłości od serii kogoś, kto będzie chciał ją nadrobić.A Wy co sądzicie o TF:Prime? Jakie wspomnienia macie, które elementy najbardziej wam się podobały, a co można by z perspektywy czasu zrobić lepiej? Zapraszam do dyskusji.
